Bylgjan, aldan fer af stað með eitthvert massa rúmmál, frá einhverri miðju, einhverjum punkti. Þegar bylgjan, aldan nálgast okkar jörð, þá hefur ummál bylgjunnar, öldunnar farið úr til dæmis, 1 í milljarð, 1000.000.000, og hefur ölduhæðin þá lækkað mikið.

Bylgjur, öldur.

Hér er ég að skoða hvort það er fastur massi í öldunni sem kemur frá einum orsakavaldi, eins og þegar dropi fellur í vatn, þá megi gera ráð fyrir að þegar ummál hringöldunnar vex frá einum í miljarð, þá minnki massa magnið í einum lengdarmetra af hringöldinni í sama hlutfalli.

Þarna er ég að hugsa um bylgjuna, ölduna í, á fleti.

Við verðum einnig að hugsa um "bylgjuna, ölduna" í rúmmi.

Þá er bylgjan, aldan, eins og hnöttur, sem blæs upp þegar bylgjan, aldan fjarlægist punktorsökina.

Þarna verður hnötturinn, blaðran alltaf þynnri eftir því sem hún fjarlægist punktorsökina.

Bylgjan, aldan ferðast þarna í ETERNUM, SÚPUNNI, sem fyllir alheiminn, og er holograph skjárinn sem við lifum í.

Holograph skjárinn er sýndar veröldin okkar.

Ekki má gleyma að hver bylgja, alda, verður ný blaðra, hver inn í annarri

Þetta virðist hafa áhrif á bylgjusviðið, bylgjulengdina.

Light redshifted (streeched) by expansion of space

http://www.mbl.is/frettir/taekni/2016/06/06/heimurinn_a_enn_meiri_thonum/

-klikka á myndina, til að fá hana stærri-

 

Egilsstaðir, 12.06.2016 Jónas Gunnlaugsson

Allar smáeindirnar í efninu, eru aðeins orkusúpa, en um leið og við leikendurnir í holograminu horfum á súpuna, skynjum við eterinn, súpuna sem efni. Myndin sem við lifum í holograminu er aðeins til í hugskoti okkar.

25.2.2016 | 02:33