Viđ hugsum mest aftur á bak, og notum ţá ađeins ţá lítlu ţekkingu sem viđ höfum af ţví sem áđur er ţekkt.
Ţá segjum viđ, ţetta er ekki hćgt, enginn peningur til, fólkiđ er of margt, heimskan er ţá allsráđandi.
Ţegar Benjamín Franklín fór til Bretlands fyrir Bresku nýlendurnar í Norđur Ameríku 1776 sá hann ađ var allt fullt af fátćku atvinnulausu fólki sem bjó í hreysum í ţessu ríkasta landi í heiminum.
Benjamín Franklín spurđi forustu menn hvernig stćđi á ţessu?
Hann sagđi ađ engin byggi í svona hreysum í nýlendunum, allir vćru ađ vinna.
Forustu menn Breta spurđu hvernig ţetta vćri hćgt, ţađ vćri allt of margir verkamenn í Bretlandi og ţeir gćtu ekki borgađ meiri skatt til ađ ţetta fólk fengi vinnu og kaup og ţá húsnćđi.*
Benjamín Franklín sagđi: Viđ í nýlendunum ţurfum enga skatta, viđ höfum okkar skriff, okkar krónu, okkar fjármálabókhald og viđ prentum hana eftir ţörfum til ađ vinnuafl og vörur flćđi um ţjóđfélagiđ.
Ţetta samtal leiddi til ţess ađ fjármálamennirnir, (samanber víxlararnir sem Jesú rak út úr Musterinu í Jerúsalem,) fengu Breska ţingiđ til ađ eyđileggja skriffinn, ţeirra krónu.
Ţá komu strax upp sömu vandamálin í Bresku nýlendunum í Ameríku og heima í Bretlandi, atvinnuleysi og fátćkt.
Ţađ vantađi 50% af peningnum, fjármálabókhaldinu, til ađ allir gćtu haft vinnu og unniđ ţjóđinni gagn.
Hugsađu ţér heimskuna, ađ fćra ekki, skrifa ekki, prenta ekki fjármálabókhaldiđ til ađ fá vinnuframlag frá öllum og tvöfalda innviđi og ţjónustu samfélagsinns.
Í stađinn fáum viđ atvinnuleysiđ og öll vandrćđin sem ţví fylgja.
En, hvađ vinnst međ ţví ađ hafa skortin?
Ţá get ég náđ í vinnuafl ţegar ég vil fá ţađ.
Vinnuafliđ gerir ţađ sem ég segi, annars segi ég ţér ađ fara í atvinnuleysis hópinn.
Ţegar Bresku víxlararnir höfđu eyđilagt skriffinn og peningamagniđ í ţjóđfélaginu dugđi ađein til ađ haf hálft ţjóđfélagiđ í vinnu kom upp mikil óánćja.
Ţađ leiddi til frelsisstríđsins sem rauf sjáanlegu tengslin viđ Bretland.
Víxlararnir, fjármálabókhaldiđálakerfiđ hefur veriđ í stanslausu duldu stríđi viđ ađ arđrćna Bandaríkin, ţađ er fólkiđ, ţjóđina, og svo er enn í dag.
Ýmsir, svo sem Kennedy, Nikson og Trump hafa reynt ađ lagfćra stjórnkerfiđ, en ţá var Kennedy myrtur, Nixon vildi sjúkrasamlög mitt skýringar orđ, og var settur af, og Trump gerđi allt sem hann lofađi, en gat ekki komiđ međulunum sem elítan tók, HCQ, Ivermectin og Budesonite ţví er andađ ađ sér, til fólksins.
Í skólunun er alltaf kennt, ađ einhver tetollur hafi komiđ deilunum af stađ, en ţađ er ađeins tilbúningur víxlarana, fjármálakerfisins.
Nýlendubúar hefđu međ glöđu geđi greitt einhvern teskatt, sögđu nokkrir af forustumönnum ţess tíma.
Franklin, einn ađalhöfunda ameríska sjálfstćđisins, setti ţetta skýrt fram: Nýlendurnar hefđu međ glöđu geđi greitt svolítinn skatt af te og öđrum vörum, hefđi ekki veriđ fyrir fátćktina sem varđ til vegna slćmra áhrifa enskra bankamanna og ţingsins sem skilađi sér í hatri nýlendanna í garđ Englands og síđan byltingunni.
Ađrir miklir stjórnmálamenn ţess tíma, ţar á međal Thomas Jefferson, John Adams og George Jackson, tóku undir ţetta sjónarmiđ Franklins og seinna einnig Andrew Jackson og Martin Var Buren.
000
*Ţađ var erfitt, jafnvel ómögulegt, ađ finna ánćgđari og meira velmegandi ţjóđ á allri jarđarkringlunni. Öll heimili bjuggu viđ farsćld.
Almennt lifđi fólkiđ samkvćmt háum siđferđislögmálum og menntun var útbreidd.
000
-Ţađ var undir ţví peningakerfi sem amerískar nýlendur blómstruđu svo ríkulega ađ Edmund Burke gat skrifađ ţannig um ţćr: - Ekkert í sögu heimsins jafnast á viđ framfarir ţeirra og áhrifin ţar af leiddu til hamingju fólksins.
Egilsstađir, 09.04.2021 Jónas Gunnlaugsson
000
Bćta viđ athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.