Svo er það skemmtilegur ratleikur að reyna að finna hvar í lögunum stendur að bankinn megi gera þetta. Það er líka vel falið svo að þú, venjulegi maðurinn, áttir þig ekki á því að þetta er bara sjónhverfing. Guðmundur Ásgeirsson

Það er einhver púki inni á tölvunni og reynir að láta bendilinn fara á annan stað þegar ég er að skrifa. 

Síðan virkaði bloggið ekki í einhverja klukkutíma en er nú komið í samband.

Hvernig getur Alþingi látið LÖGIN og þá RÍKIРog þá framkvæmda valdið, umsýslumenn sína taka bótafé vegna óhappa. 

Þeir tóku hús, íbúð af, öryrkja sem skilur ekki um hvað málið snýst, metin á 57 milljónir og seldu hana til verðugs fyrir 3 milljónir. 

Þarna gefa þeir verðugum 54 milljónir. 

Verðugur er sá sem uppfyllir kröfurnar til að láta gefa sér 54 milljónir. 

Hvað kröfur þarf verðugur að uppfylla og ekki gleyma pólitískum flokkum og félögum sem verðugur þarf að vera í, og öll vina og ættar tengsl. 

Munum að verðbólgan hans Thomasar Jeffersonar er í gangi og aðgerðirnar til að stöðva hana. 

Hluti af því er að búa til verðhjöðnun til að lána stofnanir geti látið eignar hlut fólksins hverfa í eignunum og afhent þær banka eigendum. 

Auðvitað vilja banka eigendur alls ekki fá peninga til baka, þeir geta alltaf prenntað, skrifað nýjar tölur í banka reikningana sína.

Eru þetta lögin sem Háttvirt Alþingi og allir þingmennirnir láta framkvæmda valdið starfa eftir? 

000

Munum fléttuna hans Thomasar Jeffersonar sem var fyrst verðbólga, íbúðirnar seldar á þreföldu verði og svo verðhjöðnun til að láta eign fólksins hverfa.

Kreppufléttan, endurtekið 

https://jonasg-egi.blog.is/blog/jonasg-egi/entry/1410571/

Þetta er óásættanlegt, að ríkið vinni svona, einhver hjá sveitarfélaginu sagði að eitt símtal hefði nægt til að koma þessu í lag. 

Öll heimili verði heilög og ósnertanleg.

Auðvitað verður að setja einhverjar reglur til á þetta gangi upp.

ATHUGASEMDIR við blogg:     Jónas Gunnlaugsson 

Mundu að ég fjárfestirinn, gat einnig látið bjóða húsið upp, og þá gat ég eða vinur minn, boðið 2% í húsið, og eignast húsið. Þessi 2% greiðsla fór til að greiða upp í kostnað við uppboðið. Þá skuldaði húseigandinn áfram 50% í húsinu,

17.2.2023 | 11:30

000

Athugasemd:

1

 

"Stendur það einhversstaðar í lögum að Bankar eigi að skrifa tölu og segjast vera að lána einhverjum og eigi þess vegna allt sem gert er?"

Einu sinni stóð það hvergi og lengi vel var það þannig. Svo var það skrifað í lög með óræðu orðalagi sem var torskilið fyrir almenna lesendur. Svo féll sá lagabókstafur brott, fyrir nokkrum árum. Ég kann ekki skýringuna, kannski var það gert í ógáti.

Eftir stendur að bönkum er lögum samkvæmt heimilt að taka við "endurgreiðanlegum fjármunum" frá almenningi. Ef kafað er nógu djúpt í lögskýringargögn eftir skilgreiningu á því hugtaki kemur í ljós að endurgreiðanlegir fjármunir geta verið:

a. Peningaseðlar.

b. Skuldarviðurkenningar.

Þegar þú leggur inn peningaseðla eignast bankinn þá en lætur þig hafa á móti innstæðu / innlán sem er skráð á bankareikning þinn. Með því viðurkennir bankinn að hann skuldi þér sömu upphæð og þú megir hvenær sem er koma og taka þá upphæð út í peningum. Þetta er tiltölulega auðvelt að skilja. Í rafrænum veruleika nútímans gerist þetta þó sjaldan og oftast eru innlánin bara að flakka sem greiðslur á milli reikninga.

Þegar þú gefur út skuldabréf og afhendir bankanum það gegn því að fá lán verður bréfið eign bankans en á móti verður til innstæða / innlán alveg eins og þegar þú lagðir inn peningaseðla.

Eini munurinn er sá að vegna þess að skuldabréfið sem var lagt inn er eign bankans verður innstæðan til á hans eigin reikningi, sem hann millifærir svo af inn á þinn reikning og segist hafa lánað þér pening.

Sá peningur var samt aldrei til hjá bankanum heldur var bara útbúið skuldabréf sem þú undirritaðir og afhentir bankanum, sem bjó á móti til innstæðu hjá sjálfum sér og lánaði þér hana svo.

Þannig felur bankinn það fyrir þér að hann lánaði þér í raun engan pening heldur bara innstæðu sem hann bjó til þegar þú lést hann hafa skuldabréf sem loforð um að þú myndir endurgreiða lánið.

Til þess þarft þú að selja vinnu þína eða einhver önnur verðmæti en bankinn þurfti ekki að láta nein verðmæti af hendi til að búa til innstæðuna sem hann lánaði þér heldur lést þú hann hafa verðmætið til að lána út á (skuldabréfið).

Þannig virkar "peningagaldurinn".

Svo er það skemmtilegur ratleikur að reyna að finna hvar í lögunum stendur að bankinn megi gera þetta. Það er líka vel falið svo að þú, venjulegi maðurinn, áttir þig ekki á því að þetta er bara sjónhverfing.

Guðmundur Ásgeirsson, 28.6.2023 kl. 17:57 

000

2

Hér velti ég upp hugmyndum.

Innstæðan verði á sjóði-0 og verði hugsað sem bókhald og  70% til 90% notað af sveitarfélögum og 10% til 30% af ríkinu. 

Svo má hugsa að einstaklingarnir geti ráðstafað hluta þangað sem þeir vilja vinna.

Þarna verða mörg vandamál en við lærum og leysum þau öll.

Við notum hugsun og framtakssemi fólksins, en ekki múlbinda uxan, þegar hann þreskir. 

000

Mjög góð góð umfjöllun hjá þér  Reyndu að koma þessu til fólksins Guðmundur Ásgeirsson. 

Lestu um Thomas Young 1801 þá reyndi hann að finna út hvort ljósið væri bylgja eða ögn. 

Síðan hafa aðrir gert endalausar rannsóknir með þessa tveggja raufa tilraun. 

Þar er skotið á tvær raufar og ef engin, horfir, mælir þá koma bylgjur á bakspjaldið. 

En ef horft er á tilraunina þá sést eitthvað sem kallað er rafeind fara í gegn um raufina eða raufarnar, og punktur er kemur á bak spjaldið, skjáinn. 

Þetta var sagt að stæðist ekki eftir eðlisfræðinni. 

Ég reyni að stytta þetta. 

Þeir fóru að skýra eitthvað sem þeir lýstu sem getur verið hvað sem er en er ekki.

Þá stakk ég upp á því að þarna væru þeir að lýsa mynd punkti í sjónvarpi.

Þegar myndpunkturinn er slökktur þá er hann eitthvað sem er ekki en getur verið hvað sem er þegar hann er kveiktur. 

Þarna rekumst við á veröldina okkar sem þrívíða heilmynd sem við, manndýrið og öll hin dýrin leikum í. 

Svo var eins og skoðunin kveikti á díóðum, mynd punktum í þrívíðu heilmyndinni, hólogram-inu. 

Ég hef leikið mér að því að frétta maðurinn okkar, í sjónvarpinu komi fljótlega fram sem heilmynd og gangi þá um alla stofuna. 

Þá fer hann í gegn un húsgögnin og fólkið og þá hleypur einhver til og stillir hann í ferning úti í horni og til dæmis verða 4/5 hlutar af myndinni, myndrúminu utan íbúðar, samkvæmt skynjun okkar. 

Svo er næsta heilmynd, tilfinning, festa, efnis líking á andlegu heilmyndina og þá snarast leikarar inn í stofuna, gefa körlunum á kjaftinn og hafa blíðmæli við konurnar. 

Svo kemur lögreglan í kjölfarið og skakkar leikinn. 

Fólkið skutlast í gegn um símann og heilsast með svo kölluðum efnis líkama. 

Einnig verður sá möguleiki notaður til að ferðast og þá einnig til stjarnanna. 

 

Klukkan er 03:45. 

Egilsstaðir, 01.07.2023   Jónas Gunnlaugsson

Jónas Gunnlaugsson, 1.7.2023 kl. 02:33

 

 

ATHUGASEMDIR við blogg:     Jónas Gunnlaugsson 

[Guðmundur Ásgeirsson, 28.6.2023 kl. 17:57]

 

"Stendur það einhversstaðar í lögum að Bankar eigi að skrifa tölu og segjast vera að lána einhverjum og eigi þess vegna allt sem gert er?"

Einu sinni stóð það hvergi og lengi vel var það þannig. Svo var það skrifað í lög með óræðu orðalagi sem var torskilið fyrir almenna lesendur. Svo féll sá lagabókstafur brott, fyrir nokkrum árum. Ég kann ekki skýringuna, kannski var það gert í ógáti.

Eftir stendur að bönkum er lögum samkvæmt heimilt að taka við "endurgreiðanlegum fjármunum" frá almenningi. Ef kafað er nógu djúpt í lögskýringargögn eftir skilgreiningu á því hugtaki kemur í ljós að endurgreiðanlegir fjármunir geta verið:

a. Peningaseðlar.

b. Skuldarviðurkenningar.

Þegar þú leggur inn peningaseðla eignast bankinn þá en lætur þig hafa á móti innstæðu / innlán sem er skráð á bankareikning þinn. Með því viðurkennir bankinn að hann skuldi þér sömu upphæð og þú megir hvenær sem er koma og taka þá upphæð út í peningum. Þetta er tiltölulega auðvelt að skilja. Í rafrænum veruleika nútímans gerist þetta þó sjaldan og oftast eru innlánin bara að flakka sem greiðslur á milli reikninga.

Þegar þú gefur út skuldabréf og afhendir bankanum það gegn því að fá lán verður bréfið eign bankans en á móti verður til innstæða / innlán alveg eins og þegar þú lagðir inn peningaseðla.

Eini munurinn er sá að vegna þess að skuldabréfið sem var lagt inn er eign bankans verður innstæðan til á hans eigin reikningi, sem hann millifærir svo af inn á þinn reikning og segist hafa lánað þér pening.

Sá peningur var samt aldrei til hjá bankanum heldur var bara útbúið skuldabréf sem þú undirritaðir og afhentir bankanum, sem bjó á móti til innstæðu hjá sjálfum sér og lánaði þér hana svo.

Þannig felur bankinn það fyrir þér að hann lánaði þér í raun engan pening heldur bara innstæðu sem hann bjó til þegar þú lést hann hafa skuldabréf sem loforð um að þú myndir endurgreiða lánið.

Til þess þarft þú að selja vinnu þína eða einhver önnur verðmæti en bankinn þurfti ekki að láta nein verðmæti af hendi til að búa til innstæðuna sem hann lánaði þér heldur lést þú hann hafa verðmætið til að lána út á (skuldabréfið).

Þannig virkar "peningagaldurinn".

Svo er það skemmtilegur ratleikur að reyna að finna hvar í lögunum stendur að bankinn megi gera þetta. Það er líka vel falið svo að þú, venjulegi maðurinn, áttir þig ekki á því að þetta er bara sjónhverfing.

[Jónas Gunnlaugsson, 1.7.2023 kl. 02:33]

Hér velti ég upp hugmyndum.

Innstæðan verði á sjóði-0 og verði hugsað sem bókhald og  70% til 90% notað af sveitarfélögum og 10% til 30% af ríkinu. 

Svo má hugsa að einstaklingarnir geti ráðstafað hluta þangað sem þeir vilja vinna.

Þarna verða mörg vandamál en við lærum og leysum þau öll.

Við notum hugsun og framtakssemi fólksins, en ekki múlbinda uxan, þegar hann þreskir. 

000

Mjög góð góð umfjöllun hjá þér  Reyndu að koma þessu til fólksins Guðmundur Ásgeirsson. 

Lestu um Thomas Young 1801 þá reyndi hann að finna út hvort ljósið væri bylgja eða ögn. 

Síðan hafa aðrir gert endalausar rannsóknir með þessa tveggja raufa tilraun. 

Þar er skotið á tvær raufar og ef engin, horfir, mælir þá koma bylgjur á bakspjaldið. 

En ef horft er á tilraunina þá sést eitthvað sem kallað er rafeind fara í gegn um raufina eða raufarnar, og punktur er kemur á bak spjaldið, skjáinn. 

Þetta var sagt að stæðist ekki eftir eðlisfræðinni. 

Ég reyni að stytta þetta. 

Þeir fóru að skýra eitthvað sem þeir lýstu sem getur verið hvað sem er en er ekki.

Þá stakk ég upp á því að þarna væru þeir að lýsa mynd punkti í sjónvarpi.

Þegar myndpunkturinn er slökktur þá er hann eitthvað sem er ekki en getur verið hvað sem er þegar hann er kveiktur. 

Þarna rekumst við á veröldina okkar sem þrívíða heilmynd sem við, manndýrið og öll hin dýrin leikum í. 

Svo var eins og skoðunin kveikti á díóðum, mynd punktum í þrívíðu heilmyndinni, hólogram-inu. 

Ég hef leikið mér að því að frétta maðurinn okkar, í sjónvarpinu komi fljótlega fram sem heilmynd og gangi þá um alla stofuna. 

Þá fer hann í gegn un húsgögnin og fólkið og þá hleypur einhver til og stillir hann í ferning úti í horni og til dæmis verða 4/5 hlutar af myndinni, myndrúminu utan íbúðar, samkvæmt skynjun okkar. 

Svo er næsta heilmynd, tilfinning, festa, efnis líking á andlegu heilmyndina og þá snarast leikarar inn í stofuna, gefa körlunum á kjaftinn og hafa blíðmæli við konurnar. 

Svo kemur lögreglan í kjölfarið og skakkar leikinn. 

Fólkið skutlast í gegn um símann og heilsast með svo kölluðum efnis líkama. 

Einnig verður sá möguleiki notaður til að ferðast og þá einnig til stjarnanna. 

 

Klukkan er 03:45. 

Egilsstaðir, 01.07.2023   Jónas Gunnlaugsson