Seljir þú bankann, þá er einkaaðilinn búinn að fá peningaprentvél, og getur skrifað bókhald og þóttst lána peninga út í þjóðfélagið. Fólkið notar peninga, fjármálabókhald til að halda reglu á viðskiptum í þjóðfélaginu.

Auðvitað styð ég einkarekstur, sem flestir verði með einkarekstur, en venjum okkur af svindli. PUNKTUR 

000

Segir Ráðið, selja bankana, peningaprentunina, spilum á fíflin? 

Þú færð lán, bókhald í bankanum, byggir hús, borgar vinnuna og efnið og eftir 6 mánuði er komið hús.

Þarna hafa allir fengið greitt fyrir sína vinnu og sitt efni. 

Þá er engin skuld, en fólkið byggði húsið með bókhalds kerfi landsins, kallað peningar.

Sá sem fékk lánið, bókhaldið, peninginn frá bókhaldskerfi landsins hefur ekkert greitt.

Til greina kemur að niðurgreiðsla á íbúð eða húsi sé einhver prósent af launum.

Tilbúinn skortur á húsnæði hækkar verð og leigu á húsnæði.

Einhver einkaaðili hefur fengið leyfi til að stofna banka, og segjast lána bókhaldið kallað peningur.

Eða, einhver einkaaðili fékk að kaupa bankann frá ríkinu og borgaði með bókhaldi frá einhverjum banka.  Svo skrifaði hann bókhald frá sinum banka og borgaði til baka til bankans þar sem hann hafði fengið lánið til bankakaupanna.

Þá er einkaaðilinn búinn að fá peningaprentvél, og getur skrifað bókhald og þóttst lána peninga út í þjóðfélagið.

Bankinn, eigandinn sem þá var Ríkið gat í raun skrifað bókhald fyrir jarðgöng, ef einhversstaðar var laust vinnuafl, og gjaldeyrir fyrir erlendum kostnaði.

Gjaldeyririnn kom frá vel reknum fiskveiðum, frá stóriðnaði sem greiddi fyrir rafmagn og vinnuafl með gjaldeyri sem fékkst með sölu á framleiðsluvörunni, frá öllum gjaldeyrisskapandi fyrirtækjum og ekki síst frá ferðaþjónustunni nú í dag.

Íslensk framleiðsla til neyslu innanlands minnkaði gjaldeyriseyðslu.

Vegna verðbólgunnar hvarf verðgildi skuldanna í bankabókhaldinu og varð þá síður til að auka áhyggjur okkar vegna skulda, sem voru ekki skuldir, heldur gamalt bókhald.

Munum eftir vinstra ráðinu, hægra ráðinu,  verslunar ráðinu, iðnaðar ráðinu, einhverju ráði, sem gaf út yfirlit um hina ýmsu starfsemi í landinu. 

Þá var sagt um starfsemi á vegum Ríkisins að allt væri verra á Íslandi vegna Ríkisreksturs. 

 

Þá virtist oft sem hringt væri út í bæ og einhver væri spurður um málefnið og þá birt frá þeim sem sagði allt ómögulegt í samfélagslegum rekstri á Íslandi. 

Þetta var, einhversstaðar á milli 50% og 30% af umfjölluninni, nær 50% frá öðru ráðinu og nær 30% frá hinu.

Þetta er á mínu bloggi og í greinum í mbl.is

Allar rautölur tölur voru hins vegar almennt mjög góðar á Íslandi.

Við hugsum, hitaveiturnar, rafmagnsveiturnar með lægsta verð í heiminum, miðað við kaup fólksins.

Það er hugsanlegt að einhver olíulönd komi vel út en einhvern tímann bloggaði ég um þetta út frá einhverjum töflum um málefnið.

Þá var orkan lág og þá gengið á gjaldmiðlinum líka og einnig laun fólksins.

Þegar sementsverksmiðjan og áburðarverksmiðjan voru starfandi á Íslandi, þá var hægt að fá ódýrt sement og áburð frá útlöndum.

Þegar þær höfðu hætt starfsemi, þá skrifaði einhver að það hefði borgað sig að halda þeim gangandi til að verðið frá útlandinu væri áfram lágt.

Egilsstaðir, 27.04.2021   Jónas Gunnlaugsson