Mega heimilislæknar og heilsugæslur gera allt sem í þeirra valdi stendur til að forða nýveiku fólki frá að lenda á sjúkrahúsi og deyja? Svarið er nei. Þau mega það ekki. Læknar og heilsugæslustöðvar mega ekki ávísa lyfi sem virkaði áður er núna bannað.

Arutz Sheva

www.israelnationalnews.com

Hydroxychloroquine (í Ísrael)

https://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/287773

 

Það má byrja að lesa í litaða letrinu neðar í greininni.

Ísrael fagnaði þegar það virtist vera að komast í gegnum Wuhan-vírusfaraldurinn með glæsibrag. Í júnílok, með aðeins rétt rúmlega 300 dauðsföll, þá vorum við heimsmeistarar. Okkur var leyft að snúa aftur til daglegs lífs. Síðan dundi ógæfan á okkur aftur. Af fullum þunga. Dánartölur ruku upp og yfir 1200 manns létust.

Hvers vegna? Hvað gerðum við sem var ólíkt því sem áður var?

Okkur var sagt að við værum að halda partí, að gifta okkur, að safnast saman til bænafunda, að fara á ströndina. En við vorum líka að gera allt þetta áður. Í hverju er þá munurinn fólginn?

Við fengum aldrei nein svör við því. Í staðinn var ákveðið að útnefna heilsueinvald, kalla hann Ráðabruggarann, gefa honum lyklavöldin að kastalanum, þ.m.t. að fjárhagnum, ráðuneytum, rannsóknarstofum, sjúkrahúsum, heilsugæslum, meira að segja hernum, til að fletja út seinni bylgjuna. Stjórnmálamennirnir lofuðu að halda sig til hlés.

Í fyrsta lagi breytti Ráðabruggarinn landinu í umferðarljósasvæði. Þau með hæstu smitatölurnar voru merkt rauð og sett í sóttkví. Hljómaði vel þar til að í ljós kom að mikill meirihluti rauðu svæðanna, 80%, voru annaðhvort arabahverfi eða strangtrúarhverfi og það olli mótspyrnu – að ekki sé minnst á háar dánartölur á þessum svæðum.

Ráðabruggarinn sagði að þessum svæðum yrði að loka alveg. Og þá varð allt vitlaust. Stjórnmálamenn komu fram úr fylgsnum sínum. Þingfundir urðu að uppþotum. Flokksbrot hlynnt forsætisráðherranum kröfðust stuðnings hans og þau sem voru gegn honum fóru að berja að dyrum. Hann sá enga útleið þannig að hann gerði það sem allir stjórnmálamenn hefðu gert. Hann henti áætlun Ráðabruggarans út um gluggann og fyrirskipaði allsherjar útgöngubann í þrjár vikur, sem féllu á helstu hátíðir gyðinga, þ.á m. nýárshátíðina, friðþægingardaginn og laufskálahátíðina.

Útgöngubannið hófst síðdegis á föstudegi fyrir hina hefðbundnu nýárshátíð til að koma í veg fyrir fjölmennar fjölskyldusamkomur. En hugmyndaríkir Ísraelsmenn fluttu hátíðahöldin um einn dag og héldu sínar fjölskylduveislur á fimmtudegi í staðinn fyrir á föstudegi. Bráðsnjallt.

Þúsundir gyðinga drifu sig á sýnatökustöðvar áður en þeir mættu á Ben Gurion-flugvöllinn og flugu frá rauðum svæðum Ísraels til grænna grunda frekar en að sitja innilokaðir svo vikum skipti. Sumir bókuðu bara miða aðra leið.

Mikið spjallað í sjónvarpi. Miklu bleki eytt á síðum dagblaðanna.

Þögn ríkti um stærstu ráðgátuna.

Hvers vegna var fleira fólk að veikjast alvarlega og deyja en áður?

Hvers vegna erum við nú með yfir 1300 dauðsföll þegar, í fyrstu bylgjunni, þau voru aðeins rétt rúmlega 300 talsins? Hvers vegna er þessi munur upp á 400%?

Þetta er ekki vegna meiri sýnatöku því að fólk veiktist, jafnvel án þess að sýni væru tekin, í fyrstu bylgjunni. Embættismenn og spekingar tala endalaust um sýnatökur, samskiptafjarlægð og útgöngubann en lítið annað. Þeir hafa áhyggjur af að spítalar og rannsóknarstofur kikni undan álagi við að sinna alvarlega veikum sjúklingum.

En enginn er að tala um hvernig á að forða nýlega veiku fólki frá því að hraka og lenda á spítala eða þaðan af verra.

Mega heimilislæknar okkar og heilsugæslur gera allt sem í þeirra valdi stendur til að forða nýveiku fólki frá því að lenda á sjúkrahúsi og deyja?

Svarið er nei. Þau mega það ekki.

Reyndar eru þessir fyrsta flokks læknar, sem hafa náið faglegt samband við sjúklinga sína, hindraðir í að nota það sem gæti hjálpað þeim að meðhöndla þá á árangursríkan hátt.

Voru ísraelskir læknar að gefa sjúklingum sínum eitthvað í fyrstu bylgjunni sem kom í veg fyrir háar dánartölur, eitthvað sem þeir eru ekki að gefa sjúklingum sínum núna?

Svarið er já.

Læknar og heilsugæslustöðvar mega ekki ávísa lyfi sem virkaði áður en er núna bannað. Lyfið sem ekki má nefna heitir Hydroxychloroquine (hér eftir skammstafað HCQ).

Lyfjafræðingum er bannað að minnast á þetta efni í fjölmiðlum. Sumir hafa verið reknir fyrir að voga sér að nefna að þetta lyf, í bland við önnur, hafi bjargað óteljandi lífum.

Núna er búið að setja þetta bann á heilsugæslulækna í Ísrael og fleira fólk deyr.

HCQ er lyf sem hefur fengið alþjóðlegan opinberan staðal sem meðal við margskonar veikindum og sjúkdómum. Það er með ótrúlegt öryggismet til sextíu ára.

En í einni andrá varð það að djöfladrykk.

Mörg hundruð lækna og þúsundir sjúklinga sem fullyrða um gagn þess þegar það er notað á fyrstu stigum sjúkdómsins, í réttu magni og með öðrum lyfjum eins og t.d. sinki og azithromycin, hafa verið settir í gapastokk og þeim bannað að sýna gögn sín eða segja frá reynslu sinni.

Farið er með lækna, sem eru í nánu sambandi við sjúklinga sína, eins og villutrúarmenn.

Yfirvöld segja að HCQ hafi ekki staðist seinni stig klínískra prófana. Þau fullyrða að nokkrir sjúklingar hafi upplifað hjartaóreglu, fullyrðing sem margir hafa hrakið, þ.á m. dr. Harvey Risch, prófessor í farsjúkdómafræði við Yale-læknadeildina, sem er mjög gagnrýninn á hversu lélegar þessar klínísku prófanir voru.

Eftir að hafa kynnt sér þær þá komst hann m.a. að þeirri niðurstöðu að lyfið hefði verið gefið á rangan hátt, jafnvel í banvænum skömmtum, oft ekki með öðrum lyfjum, til sjúklinga sem ekki áttu miklar lífslíkur, hvað sem öllum lyfjum leið.

Risch prófessor er ákafur talsmaður fyrir notkun HCQ í bland við önnur lyf á fyrstu stigum sjúkdómsins, sem og dr. Vladimir Zelenko, grísk-kaþólsk-trúaður amerískur læknir, sem fann upp Zelenko-reglurnar þar sem lýst er í smáatriðum, fyrir heimilislækna og heilsugæslustöðvar sem eru að meðhöndla sjúklinga á fyrstu stigum Covid, hvernig á að skammta lyf og fylgjast með sjúklingum fyrstu fimm dagana eftir að hafa greinst með kórónuveiruna.

Prófessor Risch skráir niður og sundurgreinir velgengni og mistök í meðhöndlun snemmstigs Covid-sjúklinga og er sannfærður um að HCQ, í bland við önnur lyf, sé örugg og árangursrík aðferð til að koma í veg fyrir lamandi áhrif kórónuveirunnar.

Þessari snemmstigsmeðhöndlun var hleypt af stokkunum í Frakklandi af veirufræðingnum Didier Raoult, sem meðhöndlaði hundruð Covid-sjúklinga, áður en Big Pharma útmálaði hann sem skottulækni.

Alþjóðaheilbrigðismálastofnunin (WHO) bannaði HCQ fyrir Covid-sjúklinga á grunni þessarar löku útkomu í seinni stigs prófunum.

En WHO mælir með parasetamóli, lyfi sem hefur ekki verið sett í klínískar prófanir fyrir Covid-sjúklinga, og er þekkt fyrir alvarlegar aukaverkanir.

Þetta er ekki aðeins hræsnisfullt heldur líka mjög grunsamlegt. Og WHO er grunsamleg stofnun – eins og Donald Trump sagði í ræðu sinni hjá Sameinuðu Þjóðunum.

Sem kallar á spurninguna: Hvers vegna þessi mismunun?

Athygli mín á þessu hrópandi ósamræmi var vakin þegar ég tók viðtal við dr. Rob Elens, heimilislækni með heilsugæslu í suðurhluta Hollands.

Dr. Elens hafði upphaflega tuttugu og fimm sjúklinga sem veiktust af Covid. Þeir fengu meðhöndlun skv. reglum frá hollenskum heilbrigðisyfirvöldum, semsagt parasetamól og einangrun.

Þeim versnaði öllum. Þeir lentu allir á sjúkrahúsi. Tólf þeirra dóu.

Dr. Elens, sem er samúðarfullur læknir, lá það mjög á hjarta að eitthvað betra hefði getað bjargað sjúklingum hans.

Þannig að hann gerði það sem allir ábyrgðarfullir læknar myndu gera. Hann sökkti sér í vísindin og fann Zelenko-reglurnar, reynda og prófaða afleiðu af rannsóknum nokkurra lækna við að hjálpa sjúklingum á fyrstu stigum Covid-veirusýkingar að komast yfir veikindin.

Þannig að þegar næsti sjúklingur kom til hans þá bauð hann honum upp á opinberu leiðina eða lyfjablönduma með sinki, HCQ og azithromycin. Dr. Elens fylgdist með sjúklingnum á klukkustundarfresti og var hæstánægður með að sjá að sjúklingurinn svaraði meðferð vel og var búinn að ná sér að fullu innan þriggja daga.

Læknirinn endurtók sömu meðferð í ráðlögðum skömmtum á næstu níu snemmstigs-sjúklingum. Allir náðu sér fljótt.

En þegar hann tilkynnti hollenskum heilbrigðisyfirvöldum um vel heppnaða meðferð sína þá var honum sagt að hætta.

Í myndbandi mínu, „Covid, og lyfið sem ekki ná nefna“, (e. Covid, and the drug that dare not speak its name),  svarar hinn, nú óhlýðni, dr. Elens um sjúklinga sína: „Það er betra að vera ólöglega á lífi en löglega dauður.“

Í samanburðarrannsókn sem gerð var í júní á Covid-19-sjúklingum á saudi-arabísku covid-sjúkrahúsunum, var komist að þeirri niðurstöðu að snemmtæk íhlutun með meðferð byggð á HCQ á lítið til meðalveikum Covid-sjúklingum tengdist lægri sjúkrahúsinnlögn, gjörgæsluinnlögn og/eða dauða.

Hvers vegna, ef það er svona mikilvægt að koma í veg fyrir að sjúkrahúsin okkar yfirfyllist, erum við ekki að tala opinberlega um tálmun á notkun á lyfi sem ekki má nefna þegar svo margir læknar og nafntogaðir sérfræðingar ábyrgjast áhrif þess?

Þetta er spurning sem á rétt á sér og krefst svara á svo viðsjárverðum tímum.

Barry Shaw, Senior Associate, Israel Institute for Strategic Studies

000

Israel’s Covid mystery

HCQ was banned for Covid patients by the WHO on the basis of late stage trials. But doctors claim it worked in early stage usage. Opinion.

 Tags: hydroxychloroquine Coronavirus Barry Shaw lockdown

Barry Shaw , 23/09/20 10:27

Share

 

Hydroxychloroquine

iStock

Israel congratulated itself on coming through the Wuhan virus pandemic with flying colors. By the end of June, with only 300 plus deaths, we were king of the world. We were allowed to go about our normal daily lives. And then we were hit again. Big time. The death rate rocketed to over 1200.

Why? What did we do differently?

They said we were partying, getting married, gathering to pray, going to the beach. But we were doing all that before. So why the difference?

We were never given the answer. Instead, they decided to appoint a health czar, called him the Projector, gave him the keys to the castle, including budget, ministries, laboratories, hospitals, the health clinics, even the army, to flatten the second curve. The politicians promised to stay in the background.

First, The Projector turned the country into traffic light zones. Those with the highest infection rate were zoned red and required to be quarantined. Made sense, until it was discovered that the vast majority of the red zones, fully 80%, were either Arab or Orthodox towns, and that caused resistance - never mind the high morbidity in those sectors.

These places, The Projector said, must be placed in immediate lockdown. Then all hell let loose. Politics reared its inevitable head. Knesset meetings became riots. Factions which the Prime Minister depended for his support, and those that opposed him, began banging on his door. He could not win so he did what any politician would do. He threw The Projector’s plan out the window and decreed a national lockdown of three weeks coinciding with the Jewish High Holidays encompassing Rosh Hashanah, Yom Kippur and Sukkot.

It began on the Friday afternoon before the traditional New Year’s eve to prevent mass family gatherings. But innovative defiant Israelis moved Rosh Hashanah festivities a day earlier and held their family gatherings on Thursday night instead of Friday. Brilliant.

Thousands of Jews rushed to test centers before heading to Ben Gurion Airport and flying from red Israel to green pastures rather than remain in lockdown for weeks. Some booked indefinite one way tickets.

Lots of TV chatter. Lots of ink splashed in pages of news media.

Silence about the biggest mystery of all.

Why are more people becoming seriously ill and dying than before?

Why do we now have over 1,300 deaths when, in the peak of the first curve, our mortality rate was just over 300? Why the over 400% difference?

It isn’t due to greater testing because people got sick, even without testing, in the first wave.

Officials and pundits talk endlessly about testing, social distancing, lockdown, but little else. They are worried about hospitals and laboratories becoming overloaded with seriously infected patients.

But no one is talking about how to stop early stage sufferers from deteriorating into hospitalization and worse.

Are our local doctors and clinics being allowed to do everything possible to stop early stage patients from becoming hospitalized and dying?

The answer is no. They are not. In fact, these first-line physicians, who have intimate professional contact with their patients, are being prevented from what might lead to treating them successfully.

Were Israeli doctors prescribing something in the first wave that prevented massive mortality figures they are not prescribing now?

The answer is yes.

Local doctors and clinics are being prevented from prescribing a drug that worked before, but is banned now. The drug that dare not speak its name is hydroxychloroquine. Medical experts are forbidden on social media to mention its name. Some have been fired from their professional for daring to suggest that this drug, in combination with others, has saved countless lives.

Now that ban has been placed on Israeli local physicians, and more people are dying.

HCQ is a drug that received global official status use for a number of illnesses and diseases. It has a remarkable sixty-year safety record. But overnight, it became the devil’s potion.

Many hundreds of doctors and thousands of patients who swear to its efficacy when used on early stage sufferers in the right dose and in combination with other medications such as zinc and azithromycin, have been pilloried and banned from expressing their data and from sharing their experiences.

Professional physicians, in intimate contact with their private patients, are treated like heretics.

The authorities say HCQ failed late stage clinical trials. They claim it left a few patients with heart irregularities, a claim refuted by many experts, including Dr. Harvey Risch, Professor of Epidemiology at the Yale School of Medicine, who is highly critical about how badly the clinical trials were conducted.

After studying the clinical trials, he concluded, among the things, that they applied the drug incorrectly, even in dangerously high dosages, often not in combination with other drugs, to patients who had little chance of surviving with any drug.

Professor Risch is an ardent advocate for the application of HCQ in combination with other medications to early stage patients, as is Dr. Vladimir Zelenko, an Orthodox American physician, who came up with the Zelenko Protocol which details, for local doctors and clinics dealing with early stage Covid patients, how to prescribe and monitor patients starting in the first five days of contracting the coronavirus.

Professor Risch records and analyses the successes and failures of treating early stage Covid patients and is convinced in his judgment that HCQ, in combination with other drugs, is a safe and efficient method of preventing the debilitating effect of the coronavirus.

This early stage treatment was pioneered successfully in France by virologist Didier Raoult, who successfully treated hundreds of Covid patients, before he was pilloried as being a quack by Big Pharma.

Hydroxychloroquine was banned for Covid patients by the World Health Organization on the basis of these failed late stage trials. But the WHO recommends paracetamol, a drug that has not undergone clinical trials for Covid patients, and is known to have serious side effects. This is not only hypocritical, but highly suspect. And the WHO itself is suspect - as Donald Trump said in his UN speech.

Which begs the question. Why the difference?

This troubling discrepancy was brought home to me when I interviewed Dr. Rob Elens, a local physician with a busy clinic in the south of Holland.

Dr. Elens had an initial twenty-five patients who came down with Covid. They were prescribed with the Dutch health authorities recommendation, namely paracetamol and isolation.

The condition of all twenty-five worsened. All were hospitalized. Twelve of his patients died.

Dr. Elens, a compassionate doctor, was gravely concerned that something better could have saved his patients’ lives. So he did what any self-respecting doctor would do. He went in search of the science and came across the Zelenko Protocol, a tried and tested derivative of several doctors’ experiences in helping their early stage patients get over Covid.

So, when his next infected patient came along he offered him the choice of the official track or the drug combination of zinc, HCQ and azithromycin. Dr. Elens monitored the patient hourly and was pleased to discover that his patient responded well to the treatment and recovered completely within three days.

The doctor repeated the same medication in the required doses with his next nine early stage patients. All recovered quickly. But when he reported his successful cases to the Dutch medical authorities he received a warning to desist.

In my video “Covid, and the drug that dare not speak its name,” the now defiant Dr. Elens responded by saying of his patients, “Better illegally alive, than legally dead.”

A June comparative study, carried out into Covid-19 patients by the Saudi national fever clinics, concluded that early intervention of a HCQ-based therapy in mild to moderate COVID-19 patients was associated with lower odds of hospitalization, ICU admission and/or death.

And why, if it is so important to prevent our hospital system from being overwhelmed, are we not having a public conversation on the prevention of the use of a drug that dare not speak its name, but about which so many physicians and renowned specialists swear to its efficacy?

This is a legitimate questions that demands answers at such a critical time.

Barry Shaw, Senior Associate, Israel Institute for Strategic Studies.

000

Egilsstaðir, 02.10.2020   Jónas Gunnlaugsson