Í skáldsöguna mína, sem er oft sannari en lífiđ sem viđ leikum í heilmyndunum okkar sem sumir kalla lífshjóliđ.
Af hverju skildi einhver vilja drepa til ađ fólkiđ lćri ekki og ţá ţjáist í stađ ţess ađ forđast vandrćđin. Viđ allir biđjum um hjálp og ađ viđ lćrum góđa siđi.
Lćknablađiđ, hringormur, nálardofi. stundum skríđa ţćr upp í kok og orsaka á leiđinni kitlandi tilfinningu sem sumir hafa líka lýst eins og náladofa. Oftast verđur lirfanna ekki vart fyrr en ţćr eru komnar langleiđina upp í kok. Í nćstu gerđ sýkingar taka hringormalirfur sér bólfestu í vegg magans. Slíkum sýkingum fylgir magabólga og einkenni sem minna á magasár. Margir ţjást ennfremur af ógleđi, uppköstum, stöđugri hungurtilfinningu og kviđverkjum.
Í ţessum tilvikum hafa lirfurnar annađ hvort búiđ um sig í ţarmavegg eđa fariđ í gegnum ţarmana yfir í kviđarhol eđa í líffćri, svo sem lifur, gallblöđru eđa eitla. (eđa upp í líkamann, JG)
Egilsstađir, 07.08.2025 Jónas Gunnlaugsson
Bloggar | Breytt s.d. kl. 19:06 | Slóđ | Facebook | Athugasemdir (0)