Íbúðalánasjóður, 31.12.2014

Íbúðalánasjóður.

Við erum að vandræðast með skuldir Íbúðalánasjóðs.

Alþingi og stjórnkerfið setti reglur um íbúðalánasjóð.

Reglurnar voru þannig að fjárfestar, það er bankar og lífeyrissjóðir,

gátu látið endalausar skuldir falla á Íbúðalánasjóð.

Bankarnir til dæmis, tóku lán í útlandinu á lágum vöxtum,

til dæmis til fjögurra ára, og lánuðu til tuttugu ára,

á þessum lágu vöxtum.

Þá var mörgum lántökum leyft að skila Íbúðalánasjóðs láninu,

og taka lán á lágum vöxtum frá bönkunum.

Þá varð sjóðurinn að greiða sjálfur vextina af þessum lánum,

sem sjóðurinn fékk til dæmis frá lífeyrissjóðunum.

Bankarnir settu sig á hausinn með þessu, þegar útlendu bankarnir

neituðu að framlengja lánin.

Að sjálfsögðu er það Alþingis að láta Íbúðalánasjóð

lána frá „SJÓÐI-0“ á 0,5 % umsýsluvöxtum til 40 ára.

Hver króna greidd í íbúðarhúsi á aldrei að tapast,

Þannig að hafi íbúðaeigandi greitt 10% í húsi,

þá eigi hann þessi 10% af húsi, alltaf.

Fjárfestirinn getur alltaf hrært í gengi fasteignar gagnvart peningum,

peningar eru bókhald, það er hrært í bókhaldinu.

Við vitum að peningar eru bókhald.

Hér ættu að koma slóðir.

Kreppufléttan, endurtekið

Ég er fjármálakerfið

Er sannleikurinn skáldsaga, eða er skáldsagan sannleikur.

Meira seinna.

Ég laga hér að sjálfsögðu ef eitthvað er hér misskilið.

Egilsstaðir, 25.12.2014 Jónas Gunnlaugsson